Τετάρτη 19 Μαΐου 2010

Φτάνει πια...

Η κατάσταση έχει ξεφύγει. Οι κλέφτες και οι κάθε λογής απατεώνες (οι οποίοι με την οικονομική κατάσταση της χώρας να χειροτερεύει θα αυξηθούν σε υπερθετικό βαθμό) έχουν αποθρασυνθεί σε σημείο να μην υπολογίζουν τίποτα. Η ζωή του συνανθρώπου δεν έχει αξία καμμία. Η αστυνομία, είτε υπάρχει είτε δεν υπάρχει στον χώρο, δεν σημαίνει τίποτα. Η τιμωρία των παρανομούντων μοιάζει με χάδι. Η φυλάκιση είναι ένα διάλλειμα στις δραστηριότητές τους, αν και μερικές φορές κάνουν τις δουλειές τους ακόμα και μέσα απ' αυτές.
ΔΕΝ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΤΙΠΟΤΑ
Τι απομένει λοιπόν;
Να θωρακιστούμε μονάχοι μας. Να δώσουμε όσον το δυνατό λιγότερες ευκαιρίες σε αυτούς τους αλήτες, που δεν υπολογίζουν κόπους και αγωνίες μιας ζωής, να παραβιάσουν την προσωπική και οικογενειακή μας γαλήνη. Και όπλα σε αυτόν τον αγώνα υπάρχουν. Είναι τα διάφορα συστήματα ασφαλείας, οι συναγερμοί, οι θωρακισμένες πόρτες, οι κάμερες, τα διάφορα spray για προσωπική άμυνα, κι εγώ δεν ξέρω τι άλλο ακόμα.
Πλήρη προστασία βέβαια δεν έχεις. Γλυτώνεις όμως από ένα μεγάλο ποσοστό διαρρηκτών. Αυτοί που το έχουν "σπουδάσει" το επάγγελμα, εάν θελήσουν να μπουν στο σπίτι σου, θα μπουν ότι και να κάνεις. Δεν είναι όμως πολλοί αυτοί. Τουλάχιστον έτσι πιστεύω.
Όλα αυτά φυσικά έχουν και κάποιο κόστος. Υπάρχει μεγάλο όμως εύρος τιμών, που διευκολύνει όλες τις τσέπες να οργανώσουν την δική τους προστασία. Άλλωστε η σωματική και ψυχική υγεία που θα έχει επηρεαστεί μετά από μια "επίσκεψη - επίθεση" κάποιου αλήτη, δεν νομίζω να συγκρίνεται με τα χρήματα που θα επιλέξει ο καθένας να διαθέσει για την προσωπική και οικογενειακή του ασφάλεια.
Ελπίζω μέσα από αυτήν εδώ την προσπάθεια να βοηθηθεί ο καθένας να βρει τον δικό του τρόπο προστασίας.-